ازن مورد استفاده در علم پزشکی باید خالص باشد، میزان غلظت ازن می‌بایست بین µg/ml ۱-۱۰۰باشد و باید توسط پزشک تعیین گردد. در ازن­تراپی، ازن مورد استفاده از جهت خصوصیت باکتری کشی، قارچ کشی و بازدارنده رشد ویروسی­اش به عنوان ضدعفونی­ کننده زخم­ها و در معالجه بیماری­های باکتریای و قارچی مورد استفاده قرار می­گیرد. عمومأ ازنتراپی وضعیت ­های پاتولوژیکی را بهبود بخشیده و یا بطور کلی معالجه می­کند.

 

استفاده از ازن در بخش درمانی فواید زیر را دارد:

• عملی بودن
• موثر بودن
• ارزان بودن

بیماری­هایی که بدین روش معالجه می­گردد عبارتند از:

    نارسایی گوارشی
    آنتی ایجینگ و استرس­های روزمره
    تقویت و افزایش مقاومت بدن سالمندان
    معالجه چشم و تقویت در بینایی سالمندان
    معالجه سرطان ؛ البته ازن به تنهایی در معالجه سرطان موثر نمی­باشد بلکه با استفاده از ازن سلول­های بدن تقویت شده و به روش معالجه اصلی سرطان کمک می­نماید
  معالجه قارچ­ها و لزیون­های پوستی
   معالجه زخم­های عفونی بخصوص زخم­هایی که با بستری شدن طولانی در بیمارستان­ها بوجود می­آید
    معالجه بیماریهای  روده­ای همچون کولیت و پروکتیتیس
  معالجه بیماری­های با منشا ویروسی( Herpes simplex (facial herpes), herpes zoster (shingles))
  معالجه بیماری­های کبدی(Hepatit A, B, C)
  معالجه بیماری­های مفصلی
  معالجه رماتیسم و پلی آرتریت­های مزمن